پروژهٔ ساخت لوگان بانام X90 به‌عنوان یک سدان کامپکت اقتصادی در سال 1999 پس از خریداری شرکت رومانیایی داچیا توسط رنو آغاز شد. هدف از ساخت این خودرو، ارائهٔ خودرویی ارزان‌قیمت، اقتصادی، کم‌خرج و کم استهلاک برای بازارهای درحال‌توسعه و همین‌طور اقشار کم‌درآمد جوامع اروپایی بود. سرانجام تولید این خودرو در سال 2004 در رومانی و سپس در کشورهای دیگری آغاز شده و تحت برندهای مختلی چون رنو، داچیا، نیسان و ماهیندرا به بازار آمد. پای رنو لوگان پس از حواشی فراوان به کشورمان هم باز شد. خودرویی که قرار بود در ابتدا به‌عنوان جایگزین پیکان و با قیمتی پایین در کشور تولید و به بازار عرضه گردد اما این اتفاق هرگز روی نداد. برای تولید لوگان در ایران شرکتی بنام رنو پارس تأسیس شد که واسطه‌ای میان دو طرف ایرانی و فرانسوی بود. بدین ترتیب سرانجام تولید رنو لوگان یا L90 با نام رنو تندر 90 توسط دو شرکت ایران‌خودرو و پارس‌خودرو در ایران آغاز شد؛ اما برخلاف برنامه‌ریزی‌ها، خودرویی که در سطح جهانی خودرویی ارزان‌قیمت و اقتصادی محسوب می‌شد، در کشورمان به یک ماشین گران‌قیمت و لوکس (!) تبدیل شد.
بااین‌حال رنو/داچیا در سال 2009 لوگان را مورد فیس‌لیفت قرار داد که ظاهری بهتر و لوکس‌تر بدان بخشید. این در حالی بود که پارس‌خودرو نیز به دلیل عدم مقبولیت ظاهر L90 در ایران، به‌صورت مجزا اقدام به فیس‌لیفت آن کرده و آن‌را با نام پارس تندر به بازار عرضه کرد. البته در فیس‌لیفت پارس‌خودرو فقط بخش عقبی L90 تغییر کرد و داخل و قسمت جلویی بدون تغییر باقی ماند. در سوی دیگر، تولید نسل نخست لوگان در سال 2012 توسط رنو خاتمه یافت و نسل دوم جایگزین آن شد؛ اما طبق معمول در ایران همچنان تولید نسل اول ادامه یافت و خبری از نسل دوم نبود؛ اما چند وقتی بود که خبر می‌رسید ایران‌خودرو قصد دارد نسخهٔ فیس‌لیفت شدهٔ نسل اول L90 که در سال 2009 توسط رنو/داچیا صورت گرفته بود را تولید کند. بدین ترتیب پس از انتشار تصاویر غیررسمی از L90 فیس‌لیفت، سرانجام ایران‌خودرو این ماشین را رسماً در نمایشگاه خودروی اصفهان به نمایش درآورد. بدین ترتیب در نمایشگاه بررسی کوتاهی از این خودرو داشتم که حالا در این مطلب آن‌را بیان خواهم نمود.
همان‌طور که گفته شد، تولید نسل اول L90 در سال 2012 خاتمه یافت و نسل دوم جای آن‌را گرفت و حتی نسل دوم هم به‌تازگی فیس‌لیفتی را تجربه کرده است اما ازآنجایی‌که صنعت خودروسازی ما همواره از روند جهانی عقب است، به‌تازگی شاهد معرفی فیس‌لیفت 2009 لوگان در کشور هستیم. این در حالی است که ایران‌خودرو نام تندر پلاس را برای این خودرو انتخاب کرده است و طبق رویه‌ای که از خودروسازان وطنی سراغ داریم به‌احتمال‌زیاد همچنان تولید نسخهٔ قدیمی پیش از فیس‌لیفت نیز در کنار نسخهٔ جدید ادامه خواهد یافت.
لوگان فیس‌لیفت یا همان تندر پلاس در بخش بیرونی تغییراتی را تجربه کرده که نقش بسزایی در بهبود چهرهٔ نه‌چندان جذاب L90 داشته‌اند. در قسمت جلو، چراغ‌ها، جلوپنجره و سپر تغییر کرده‌اند و برای ایجاد نمایی لوکس‌تر یک زه کرومی به بالای جلوپنجره اضافه شده است. فرم جلوپنجره هم به هاچ‌بک ساندرو شباهت دارد. در عقب نیز چراغ‌ها تغییر کرده‌اند و یک لبه هم به درِ صندوق اضافه شده است که تا روی چراغ‌ها کشیده شده است. سپر عقب نیز تغییراتی جزئی را تجربه کرده و دو شبرنگ به آن اضافه شده است درحالی‌که همانند جلو، در عقب هم یک زه کرومی به چشم می‌خورد.
اما درحالی‌که پروژکتور عقب L90 همانند نسخهٔ پیش از فیس‌لیفت بجای چراغ دنده‌عقب سمت چپ نصب شده بود، ایران‌خودرو در تندر پلاس در اقدامی نبوغ آمیز (!) و جهت تطابق با استانداردهای ایمنی خودروهای ایران، اقدام به اضافه کردن یک پروژکتور عقب تکی به زیر سپر عقب کرده که نه‌تنها هیچ هماهنگی با فرم سپر نداشته و همانند وصله‌ای ناجور به نظر می‌رسد که حتی در وسط سپر هم نصب نشده است. از این پروژکتور عجیب که بگذریم، نگاهی هم به بخش جانبی تندر پلاس انداختم که تغییرات این قسمت تنها شامل تغییر آینه‌های جانبی و همرنگ بدنه شدن زه‌ها و دستگیرهٔ درها می‌شود. همچنین خبری هم از زه‌های مشکی‌رنگ روی سپرها نیست و کاملاً به رنگ بدنه درآمده‌اند.
حال پای به داخل تندر پلاس می‌گذارم. در این بخش کاملاً از داشبورد و رو دری‌های ساندرو برای لوگان فیس‌لیفت استفاده شده است بنابراین شاهد تغییراتی جزئی در داشبورد و تغییر رو دری‌ها هستیم. همچنین همانند ساندرو، کنترل سیستم صوتی از زیر فرمان و پخش CD با پورت AUX و USB و بلوتوث نیز به تندر پلاس اضافه شده است. کیفیت ادوات داخلی L90 جدید برای خودرویی اقتصادی (البته نه در ایران) مناسب به نظر می‌رسد و ارگونومی آن نیز خوب است.
اما ایران‌خودرو تندر پلاس را تنها به‌صورت اتوماتیک ارائه کرده است و حداقل فعلاً خبری از نسخهٔ دستی آن نیست؛ بنابراین هم‌اکنون شاهد استفاده از همان پیشرانهٔ 1.6 لیتری KM4 در تندر پلاس هستیم که 105 اسب بخار قدرت و 140 نیوتن متر گشتاور داشته و در کنار گیربکس چهار سرعتهٔ اتوماتیک، خودرو را در 11.7 ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر در ساعت می‌رساند. مصرف سوخت تندر اتوماتیک نیز از سوی ایران‌خودرو 8.3 لیتر در هر صد کیلومتر در سیکل ترکیبی اعلام شده است.
همان‌طور که اشاره شد ایران‌خودرو تندر پلاس را فعلاً فقط به‌صورت اتوماتیک ارائه کرده است و در نمایشگاه اصفهان نیز اقدام به پیش‌فروش آن با پیش‌پرداخت 22 میلیون تومان، سود مشارکت 20 درصد و تحویل اردیبهشت یا خرداد 96 می‌کرد. قیمت نهایی تندر پلاس اتوماتیک نیز از سوی مسئولان غرفهٔ ایران‌خودرو حدود 49 میلیون تومان اعلام شد که دقیقاً با قیمت ساندرو اتوماتیک یکسان است. در کل تندر پلاس در بخش بیرونی پیشرفت مناسبی نسبت به نسخهٔ قدیمی داشته و زیباتر شده است درحالی‌که نمای داخلی آن نیز با داشبورد و رو دری‌های جدید بهتر از قبل شده است؛ بنابراین پیش‌بینی می‌شود که این خودرو به دلیل طراحی بهتر، گیربکس اتوماتیک و البته کیفیت بالای ساخت و قوای محرکه با استقبال مناسبی روبرو شود درحالی‌که اگر نسخهٔ دستی آن هم عرضه گردد می‌تواند به رقیبی برای پارس تندر پارس‌خودرو تبدیل شود.
رانا 
پژو پارس – پرشیا 
پژو روای سال 
مینیاتور (تیبا)