مقایسه کراس‌اوورهای میان‌سایز سه ردیفه

تابستان سال جاری کراس اوورها و شاسی بلندها در نهایت شروع به غلبه در بازار آمریکا کردند و این موضوع که بازار در حال تغییر بوده و این واگن‌های بلند چندمنظوره همانی است که خانواده‌ها می‌خواهند به وضوح دیده شد.

ما جدیدترین و بهترین کراس اوورهای سه ردیفه را گرد هم جمع نموده‌ایم. هر خودرو در کامل‌ترین نمونه حاضر بوده بنابراین می‌توانیم حداکثر توانایی‌های آن‌ها را ببینیم. درحالی‌که بازار پر از کراس اوورهای کامپکت و ساب کامپکت است، اما اکثر خانواده‌ها به خاطر فضای بار بیشتر و ردیف سوم سرنشینان که به ندرت در این سگمنت راحتی دارد به سراغ مدل‌های میان‌سایز می‌روند.

تست ما دربرگیرنده‌ی مزدا CX-9 Signature 2016 است. این خودرو سطح جدیدی از آسایش را داخل کابین فراهم نموده و پیشرانه‌ی توربوی 4 سیلندر 2.5 لیتری آن راندمان بالایی دارد اما آیا ظاهر زیبا برای صرف‌نظر از کاستی‌ها در زمینه‌ی فضای محفظه بار و سرنشینان کافی است؟

به منظور محک زدن این خودرو ما رقبای دیگر شامل هوندا پایلوت، هیوندای سانتافه، کیا سورنتو و جی ام سی آکادیای جدید را نیز به این تست دعوت کرده‌ایم. آکادیای جدید نشان‌دهنده‌ی موج جدید کراس اوورهای میان‌سایز جنرال موتورز است.

غایب سرشناس این مصاف که اتفاقاً پرفروش‌ترین مدل این سگمنت نیز است فورد اکسپلوور بوده اما در مقایسه‌های قبلی ما فهمیدیم که از نظر کیفیت و ارزش در پس رقبا قرار می‌گیرد؛ بنابراین از دعوت آن صرف‌نظر کردیم. تویوتا هایلندر به‌روز شده و نیسان پث فایندر نیز در زمان تست در دسترس نبودند.

خب کدام‌یک از این خودروهای خانوادگی بیشترین کاربرد و تطبیق را دارند؟

• رتبه‌ی پنجم: مزدا CX-9 2016

چگونه یک خودرویی که بسیار دوست‌داشتنی است در رتبه‌ی پنجم قرار می‌گیرد؟ خب این بازی اعداد است.

ما می‌دانیم که این خودرو در طی تست‌های طولانی‌مدت گذشته بهتر از هر خودروی دیگری بوده اما حالا ماه‌عسل تمام شده و مزدا باید شخصیت واقعی و نقاط قوت خود را نشان دهد.

همانند هر مزدای دیگری این کراس اوور نیز سواری خوبی دارد و هندلینگی تیز و بدون وقفه را ارائه می‌کند. هرچند سقف کم ارتفاع‌تر به معنی کاربرد کمتر است و همین امر باعث فضای بار محدود شده و فضای کمتر برای سرنشینان شده است. چندین بار نیز سر همکاران به درب پشتی خودرو برخورد کرده است.

اما نیمه‌ی پر لیوان عبارت است از پیشرانه‌ی 4 سیلندر توربو که با گشتاور 420 نیوتون متری خود بهتر از همه‌ی رقیبان بوده و البته بهترین مصرف سوخت ترکیبی را نیز دارد.

اما این سگمنت تنها درباره‌ی دینامیک رانندگی نیست و ظاهر و کابین زیبا نمی‌تواند باعث شود برخی افراد از فضای کمتر آن چشم‌پوشی کنند. از دیگر کاستی‌های این خودرو می‌توان به عدم وجود صندلی‌های تهویه دار و دوربین عقب اشاره کرد. سیستم اطلاعات سرگرمی خودرو نیز اغلب ناهنجار است.

نقاط قوت: استایل جذاب، هندلینگ خوب، کابین زیبا، قدرتمند و کم‌مصرف
نقاط ضعف: سیستم اطلاعات سرگرمی ضعیف، فضای بار کم، کمبود تجهیزات

• رتبه‌ی چهارم: هوندا پایلوت 2016

این خودرو هر چیزی را که از یک هوندا انتظار دارید ارائه می‌کند. این خودرو بزرگ‌ترین ابعاد خارجی را در مقایسه با رقبا داشته و بیشترین فضای بار و سرنشینان را به همراه راندمانی قابل‌احترام به نمایش می‌گذارد.

ظاهر خودرو چندان جالب نیست اما ورود و خروج به آسانی صورت می‌گیرد و موقعیت نشستن راننده خوب بوده و دید وسیعی به اطراف وجود دارد و البته هر سه ردیف صندلی‌ها فضای عالی‌ای دارند. صندوق‌عقب نیز جادارترین بوده و کابین فضای ذخیره‌ای زیادی به همراه مکان‌های شارژ گوشی‌ها دارد.

فول ترین مدل هوندا بسیار خوب است اما سیستم اطلاعات سرگرمی هوندا به همراه صفحه لمسی همچنان یکی از چالش‌برانگیزترین سیستم‌های بازار است و هر حرکتی با تأخیری عجیب صورت می‌گیرد.

درحالی‌که پیشرانه‌ی 6 سیلندر 3.5 لیتری پایلوت قدرت زیادی دارد اما سنگین‌ترین عضو گروه بوده و اگر عجله داشته باشید برای سرعت گرفتن تقلا خواهد کرد و گیربکس 9 سرعته جدید هوندا نیز گاهی اوقات بسیار کند بوده و گاهی نیز بسیار مشتاق است. این موضوع را با وزن زیاد خودرو، بدنه‌ی بلندتر و تمایل خودرو به تلوتلو خوردن در پیچ‌ها ترکیب کنید بنابراین این خودرو کمترین میزان لذت رانندگی را دارد.

اما صادقانه باید گفت پایلوت هنوز هم سواری خوبی برای یک شاسی‌بلند میان‌سایز دارد.

نقاط قوت: مصرف سوخت خوب، فضای بار زیاد، تکنولوژی‌های بکار رفته
نقاط ضعف: سیستم اطلاعات سرگرمی ضعیف، احساس کندی و تنبلی

• رتبه‌ی سوم: جی ام سی آکادیا 2017

این خودرو جدیدترین نسخه‌ی حاضر در این کلاس بوده و نسل دوم آن همین تابستان عرضه شده است؛ اما آکادیا هنوز هم همان میزان کاربرد نسل اول را دارد؟

خب باید گفت حقیقتاً نه. جی ام سی به دنبال وزن کم و ابعادی کوچک‌تر بوده بنابراین فضای بار کاهش یافته است. این خودرو هنوز هم فضای سرنشین خوبی دارد و ردیف دوم صندلی‌ها راحت و جادار بوده و با وجود صندلی‌های کاپیتانی دسترسی به ردیف سوم آسان است.

پیشرانه نیز قدرت 310 اسب بخاری داشته و کاملاً قدرتمند عمل می‌کند و باعث حرکت سریع این تراک می‌شود. استفاده از سیستم تعلیق مگنتیک تطبیق‌پذیر جنرال موتورز نیز به معنی راحتی در مسیرهای خشن است. با میدان دید خوب و سایز کوچک‌تر پارک کردن و مانور دادن با این خودرو در مکان‌های تنگ آسان است.

کیفیت کابین نیز بهبود یافته و آکادیا از این نظر هم‌اکنون خودرویی رقابتی است. سیستم اطلاعات سرگرمی جنرال موتورز نیز استفاده‌ی بسیار آسانی دارد.

نقاط قوت: تجهیزات زیاد، هندلینگ خوب، راحتی
نقاط ضعف: استایل نه چندان جالب، بهای بسیار بالا

• رتبه‌ی دوم: هیوندای سانتافه 2017

ما از زمان عرضه‌ی سانتافه تابه‌حال طرفدار طراحی آن بوده‌ایم اما برای پی بردن بیشتر به‌ خوبی‌های این خودرو باید بررسی نزدیکی داشته باشید. کابین خودرو با وجود چرم حس و حال خوبی به اندازه‌ی یک خودروی لوکس دارد و قطعات چوبی بکار رفته در داشبورد با تریم مزدا برابری می‌کنند اما باید گفت کنسول مرکزی با طراحی و مواد بکار رفته‌ی خاص خود حالتی عجیب دارد.

اگرچه که سیستم اطلاعات سرگرمی خودرو تنظیمات نسبتاً مرسومی دارد اما طراحی آن بد و فاقد خلاقیت است؛ اما همه‌ی این موارد با دیدن لیست تجهیزات خودرو از یاد می‌روند. این خودرو همه‌ی چیزهایی را که می‌خواهیم داراست و البته کمترین قیمت را در بین رقبا دارد بنابراین ارزش آن غیرقابل‌انکار است.

از نظر فضای سرنشینان و صندلی‌ها، سانتافه در میانه‌ی گروه قرار می‌گیرد. فضای بار خودرو خوب بوده و ردیف‌های اول و دوم صندلی‌ها فضای خوبی دارند.

پیشرانه‌ی 6 سیلندر 290 اسب بخاری خودرو مناسب سانتافه است چراکه نه خیلی بزرگ و نه خیلی سنگین است بنابراین راندن خودرو بسیار آسان بوده و به سرعت دور گرفته و هندلینگ خوبی نیز دارد اگرچه که سواری آن در مسیرهای کمی ناهموار ناهنجار می‌شود.

نقاط قوت: ارزش، طراحی، خوب در همه‌ی موارد، رانندگی آسان
نقاط ضعف: فضای ردیف سوم، فضای محفظه بار، طراحی کابین عجیب، کیفیت سواری

• رتبه‌ی اول: کیا سورنتو 2016

در روی کاغذ شاید کیا سورنتو حریفی بزرگ به نظر نرسد. پیشرانه‌ی 6 سیلندر آن خوب بوده و خیلی سنگین نیست اما راندمان بسیار بالایی نیز ندارد. سورنتو کاملاً کوچک بوده و کوچک‌ترین محفظه بار را دارد و فضای سرنشینان نیز خیلی زیاد نیست. از نظر نمای ظاهری نیز اگرچه جذاب است اما منحصربه‌فرد نیست؛ اما همانند سانتافه نظر شما را به خود جلب می‌کند.

ورود و خروج به صندلی‌های دو ردیف اول به آسانی صورت می‌گیرد و صندلی‌ها خوب هستند. موارد بکار رفته نیز کیفیتی در حد ساخته‌های فولکس‌واگن دارند. صندلی‌های ردیف سوم اصلاً مناسب افراد بالغ نیستند اما بچه‌ها در آن احساس راحتی خواهند داشت.

اما وقتی داخل خودرو بنشینید همه‌چیز احساس خوبی خواهند داشت. فضاهای ذخیره‌ای زیادی برای وسایل شما وجود دارد. داشبورد طراحی خوبی داشته و صفحه‌نمایش هوشمند سورنتو کاربردهای زیادی را در اختیار راننده می‌گذارد. میزان دید خودرو بسیار خوب بوده و ابعاد کوچک خودرو باعث می‌شود رانندگی و مانور دادن با آن به آسانی صورت پذیرد.

پیشرانه‌ی سورنتو قدرتمندترین عضو گروه نیست اما نرم بوده و قطعاً قدرت مناسبی را نسبت به وزن خودرو مهیا می‌کند. سواری خودرو خوب بوده و راحتی بالایی دارد و البته تحت کنترل نیز هست.

نقاط قوت: کیفیت کابین، رانندگی عالی، ارزش و گارانتی، ارگونومی فوق‌العاده
نقاط ضعف: صندلی‌های ردیف سوم، فضای محفظه بار

• قضاوت نهایی

هر 5 کراس اوور حاضر در این مقایسه انتخاب‌های خوبی هستند و هر یک نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارند. مزدا هیجان‌انگیز بوده و خودرویی برای راننده است اما برای همه‌ی کسانی که نیازمند بیشترین فضا و یا ویژگی‌های زیاد هستند نیست.

هوندا پایلوت انتخابی کاربردی است و درحالی‌که جدیدترین تجهیزات را ارائه می‌کند اما کنار آمدن با برخی ویژگی‌های آن آسان نیست. جی ام سی آکادیا همه‌چیز را به خوبی انجام داده اما بهای گزافی دارد. سانتافه ارزش بالایی دارد و به‌طور معقولی کاربردی است اما برای اول شدن به تلاش بیشتری نیاز دارد.

کیا سورنتو به وضوح بهتر از رقبای خود است. اگر بتوانید با فضای بار کم و فضای ردیف سوم صندلی‌ها کنار بیایید، همه‌چیز خودرو را خوب خواهید یافت از کابین هوشمند گرفته تا سواری خوب؛ بنابراین ما واقعاً از سورنتو لذت بردیم. این خودرو برنده‌ی واضح این رقابت است زیرا انتخاب ما برای خانواده به شمار می‌رود.

[دانلود ویدئو]

منبع: autoguide